O PSYCHOTERAPII GESTALT – CZĘŚĆ I.
Psychoterapia Gestalt to jeden z najbardziej znanych nurtów psychoterapeutycznych. Podejście to powstało w latach 50- tych. Do jego twórców należą: Fritz i Laura Perls, a także Paul Goodman i Ralhp Hefferline. Podejście to bardzo intensywnie się rozwija, jest uznaną metodą leczenia zaburzeń psychicznych oraz rozwoju osobowości. Istnieje wiele wyobrażeń na temat Gestaltu. W niniejszym tekście oraz jego następnych częściach chciałbym odnieść się do niektórych z nich oraz przedstawić je w świetle faktów dotyczących tej modalności. W dalszej części artykułu przedstawię krótko czym jest psychoterapia Gestalt oraz jakie ma zastosowanie.
Celem psychoterapii Gestalt jest pomoc w realizacji potencjału osoby, wzmacnianie jej prawdziwych pragnień i potrzeb, integracja osobowości i przywrócenie poczucia odpowiedzialności za własne życie. Terapia ta jest ukierunkowana na rozwój świadomości: doznań, emocji, myśli, zachowań w kontakcie z drugim człowiekiem. Zachęca się w niej do podejmowania działań „w zgodzie ze sobą”, w oparciu o to co jest możliwe w środowisku. Terapia ta prowadzi do konkretnych zmian w życiu osoby oraz jej funkcjonowaniu. Metoda ta świetnie sprawdza się zarówno w rozwoju osobowości, jak i leczeniu zaburzeń psychicznych. Istnieją liczne badania potwierdzające skuteczność tej formy terapii (sprawdź: https://gestaltpolska.org.pl/pl/badania-naukowe). Warto jednak zaznaczyć, że badania kliniczne koncentrują się głównie na sprawdzaniu tego w jakim stopniu psychoterapia pomaga w likwidacji objawów chorobowych. Rozwój osobowości i subiektywne poczucie szczęścia są trudniejsze do weryfikacji, gdyż mają charakter subiektywny. Zmiany te są jednak bardzo ważne w terapii Gestalt.